خاطرات شیرین زندگی کودکانه

خنديدن يک نيايش است اگر بتواني بخندي،آموخته اي که چگونه نيايش کني هنگامي که هر سلول بدن تو بخندد،هر بافت وجودت از شادي بلرزد به آرامشي عظيم دست مي يابي! کسي مي تواند بخندد که تمامي بازي زندگي را مي بيند. کوتاه ترين راه براي گفتن دوستت دارم لبخند است! شادي اگر تقسيم شود،دو برابر مي شود!غم اگر تقسيم شود،نصف مي شود! هميشه با ديگران بخنديم و هرگز به ديگران نخنديم يادت باشه!انسان هاي خندان و شاد به خداوند شبيه ترند! کمي موسيقي گوش کن،برقص،بخند(حتي به زور)،آنگاه بنشين و نظاره کن آثار شگرف همين حرکات به اصطلاح اجباري را! فراموش نکن!همين لحظه را، اگر گريه کني يا بخندي!بالاخره مي گذرد،امتحان کن! بهشت يعني،شادي،خنده،سرور و شعف! جاي تأسف است !ما براي شاد بودن بهانه اي مي خواهيم ولي براي غمگين بودن نياز به هيچ بهانه اي نداريم با شادي خدا را و ضيافت زندگي را  تجليل مي کنيم سرور و شادي، خداي درون فرد است که از اعماق او برخاسته و متجلي مي شود!شادي، يکي از راه هاي تقرب به درگاه خداوند است  ضرر نمي کني! از هم اکنون لبخند زدن را تجربه  کن مطمئن باش هميشه يکي هست که عاشق لبخند تو باشه. ,لبخند بزن كه خنديدن يک نيايش است ...ادامه مطلب

زمانی  که من بچه بودم، مادرم علاقه داشت گه گاهی غذای ساده صبحانه را برای شب هم آماده کند. یک شب را خوب یادم مانده که مادرم پس از گذراندن یک روز سخت و طولانی در سر کار، شام ساده ای مانند صبحانه تهیه کرده بود. آن شب پس از زمان زیادی، مادرم بشقاب شام را با تخم مرغ، سوسیس و بیسکویت های بسیار سوخته، جلوی پدرم گذاشت. یادم می آید منتظر شدم ببینم آیا او هم متوجه سوختگی بیسکویت ها شده است! در آن وقت، همه ی کاری که پدرم انجام داد این بود که دستش را به طرف بیسکویت دراز کرد، لبخندی به مادرم زد و از من پرسید که روزم در مدرسه چطور بود. خاطرم نیست که آن شب چه جوابی به پدرم  دادم، اما کاملاً یادم هست که او را تماشا می کردم که داشت کره و ژله روی آن بیسکویت های سوخته می مالید و لقمه لقمه آنها را می خورد.یادم هست آن شب وقتی از سر میز غذا بلند شدم، شنیدم مادرم بابت سوختگی بیسکویت ها از پدرم عذرخواهی می کرد و هرگز جواب پدرم را فراموش نخواهم کرد که گفت: اوه عزیزم، من عاشق بیسکویت های خیلی برشته هستم.,جادوي لبخند ...ادامه مطلب